Symbole narodowe Ukrainy

Każde państwo posiada swoje symbole narodowe. To symbole, które ukształtowały się w ciągu wielowiekowej historii i wiążą się ściśle z istnieniem państwa lub odwołują się do jego genezy. Reprezentują ciągłość historii, są znakiem odrębności i jednym z elementów kształtujących tożsamość narodu. Dla członków danego narodu symbole te są niezwykle ważne, a ich lekceważenie czy zbezczeszczenie może być uważane nie tylko za przestępstwo, ale także za czyn głęboko niemoralny. W momentach ważnych dziejowo, czy to radosnych, czy smutnych, czy wreszcie wtedy, gdy zagrożone jest istnienie danego państwa, jego symbole narodowe są znakiem, który jednoczy obywateli i dla którego wielu z nich gotowych jest oddać życie.

Do symboli narodowych zaliczane są flaga, herb, hymn oraz dewiza danego państwa. W przypadku Ukrainy ukształtowały się one w 1917-1919 r., a po upadku Związku Radzieckiego i utworzeniu niepodległej Ukrainy stały się oficjalnymi symbolami narodowymi tego państwa.

Flaga Ukrainy

Flaga Ukrainy to prostokąt przedzielony na dwa poziome pasy – niebieski i żółty. Kolor niebieski znajdujący się na górze symbolizuje niebo oraz pokój, natomiast żółty pas to kolor zboża, który symbolizuje bogactwo ziemi i obfitość jej plonów.
Barwy narodowe Ukrainy nawiązują do średniowiecznych barw Księstwa Halicko-Włodzimierskiego. W jego herbie znajdował się żółty lew na niebieskim tle. Rycerstwo ziemi lwowskiej uczestniczyło pod takim sztandarem w bitwie pod Grunwaldem w 1410 r.

Herb Ukrainy

Herbem narodowym Ukrainy jest żółty Trójząb na błękitnej tarczy. Trójząb, czyli Tryzub (Тризуб), jako symbol przyjęto już w 1918 r., a po uzyskaniu niepodległości stał się oficjalnym herbem kraju. Jest on znakiem wolności i niepodległości, a w jego budowę wpisane jest ukraińskie słowo воля, czyli wolność. „B” to lewy „ząb”, środkowy to litera „л”, zaś prawy „я”. „O” umieszczone zostało na dole Trojzębu.
Symbol Trójzębu wywodzi się z początków istnienia Rusi Kijowskiej. Wywodzony jest od plemion Wikingów, którzy w VIII-IX w. penetrowali tereny okolic Kijowa. Był wśród nich symbolem władcy. Najprawdopodobniej został przejęty przez mieszkańców Rusi i w ciągu wieków stał się symbolem książąt ruskich.
Najpopularniejszą wersją herbu Ukrainy jest tarcza błękitna tarcza z żółtym Trójzębem, czyli tak zwany mały herb. Druga, bardziej rozbudowana odmiana, czyli wielki herb, obejmuje poza tarczą także dwie postaci – lwa Księstwa Halickiego oraz kozaka symbolizującego Ukrainę Naddnieprzańską, a także umieszczoną nad tarczą koronę Włodzimierza Wielkiego i znajdujące się poniżej niej wstęgę w barwach flagi państwowej, kłosy zboża i kiść kaliny.

Hymn i dewiza Ukrainy

Hymn Ukrainy ukształtował się w drugiej połowie XIX w., w okresie tworzenia się świadomości narodowej Ukraińców. Wzorowany był na Mazurku Dąbrowskiego. Słowa pieśni „Scze na wmerła Ukraina” (Ще не вмерла Українa), czyli „Jeszcze nie umarła Ukraina” napisał w 1862 r. etnograf i poeta Pawło Czubryński, zaś rok później muzykę do niej stworzył rok później urodzony na Podkarpaciu ksiądz Mychajło Werbycki. Oficjalnie pieśń uznano za hymn Ukrainy w czasie rewolucji 1917 r., a następnie po uzyskaniu niepodległości i rozpadzie ZSRR.
Uzupełnieniem hymnu jest dewiza, czyli zawołanie narodowe, które brzmi „Wolność, zgoda, dobro!”.