Kiełbasa z Ukrainy

Ukraińska kuchnia słynie z doskonałej wędliny. Naturalne składniki i tradycyjne sposoby przygotowania sprawiają, że kiełbasa ukraińska zachwyca smakiem i wysoką jakością. Najczęściej kiełbasa bywa spożywana solo, w formie zakąski, lub jako składnik kanapek, ale bywa również dodatkiem do różnych dań typu gulaszowego. Ukraińska kiełbasa nadaje się również do spożywania na ciepło – np. na grillu lub po przesmażeniu na patelni.

Ukraińska kiełbasa, wędzona i suszona

Kiełbasę na Ukrainie przygotowuje się w wielu odmianach, charakteryzujących się innym składem, smakiem i sposobem wytwarzania. Do najbardziej klasycznych rodzajów należy kiełbasa wędzona. Do jej produkcji wykorzystywane jest mięso wieprzowe, wołowe, a także konina. Mięso na kiełbasę wędzoną jest mielone wraz z tłuszczem (np. ze słoniną) i przyprawiane, a następnie nadziewa się nim jelita lub otoczki białkowe. Tak przygotowane kiełbasy wędrują do wędzarni, gdzie za pomocą temperatury i użycia odpowiedniego drewna do opalania, uzyskuje się pożądane rezultaty, takie jak stopień uwędzenia, suchość, aromat i kolor. Kiełbasa suszona zamiast do wędzarni trafia do suchego, ciepłego, przewiewnego pomieszczenia, w którym wisi najczęściej kilka tygodni, podlegając naturalnemu suszeniu pod wpływem ciepła i wiatru. Otrzymany finalnie produkt ma zwartą konsystencję i bardzo wyrazisty kolor, a także oryginalny smak, bez nutki przywędzania. Może być ona porównana np. do hiszpańskiego chorizo.

Sudzuk - ukraiński specjał

Ciekawą odmianą wędlin występujących na Ukrainie jest sudżuk, znany także pod nazwami sucuk i sujuk, przygotowywany najczęściej z mięsa wołowego, ale także z wieprzowiny, koniny, a nawet jagnięciny. Ta specyficzna wędlina jest początkowo poddawana działaniu dużej wilgotności, dzięki czemu częściowo fermentuje. Następnie przenosi się ją do suszarni, gdzie osiąga ostateczny, bardzo wyrazisty smak.

Kiełbasa doktorska - ukraiński klasyk

Typową odmianą kiełbasy na Ukrainie jest również kiełbasa doktorska. To produkt elitarny, z bardzo wysokiej jakości składników. Kiedyś mogli pozwolić sobie na niego tylko zamożni konsumenci. Minimalna zawartość tłuszczu sprawia, że produkt ten polecany jest dla dzieci, dla kobiet w ciąży oraz dla osób na lekkostrawnej diecie. W składzie kiełbasy doktorskiej ważną rolę pełnią jajka i mleko, nadające jej kremowej konsystencji – często zamiast mielenia, składniki podlegają blendowaniu. Mięsem z dodatkami nadziewa się grube osłonki, dla uzyskania dużych plastrów. Kiełbasa doktorska nie jest wędzona ani suszona, a jedynie parzona, przez co dodatkowo zyskuje na delikatności. Może stanowić idealny zamiennik parówek i innych wędlin.

Kiełbasa z koniny i wołowa

Koninę w Polsce jada się rzadko, a tymczasem do świetne źródło białka, na dodatek o niskiej zawartości tłuszczu. Kiełbasa z konia jest zwarta i twarda, często występuje w formie kabanosów do powolnego żucia. Najbardziej w konsystencji przypomina baraninę, w smaku zaś wołowinę, ale ma charakterystyczny, słodkawy profil. W wędlinach konina jest często mieszana z innymi rodzajami mięs, ale warto spróbować jej również w czystej postaci, aby w pełni docenić jej walory. Charakterystyczna dla kuchni ukraińskiej jest też kiełbasa wołowa, przygotowywana wyłącznie z mięsa wołowego, bez dodatku wieprzowiny. Rzadko gości ona na polskich stołach, a tymczasem jej intensywny smak, zbita konsystencja i ciemny, czerwonawy kolor sprawiają, że żaden wielbiciel wędlin nie przejdzie obok niej obojętnie. Kiełbasę wołową można wędzić lub suszyć, w zależności od upodobań i od zamierzonego efektu smakowego.